PODRÓŻ

 

masz takie oczy zielone 
jak łąki 
na których kwitną 
różnobarwne kwiaty 
usta masz jak księżyc 
oczy jak gwiazdy 
włosy jak łany zbóż 
nogi jak wysokie świerki 
ręce jak mocne dęby 
serce jak piaszczyste brzegi morza 
myśli głębokie jak ocean 
marzenia jak rwący potok 
sny jak spadający wodospad 
talent jak wysokie szczyty gór 
wiedzę ogromną 
doświadczenia jeszcze większe 
jak sunące obłoki nad lasem 
jak apaszka wędrowca 
szamotana wiatrem , taką cię znam 
brat wicher do drzwi puka 
jakby przyniósł list 
nie smuć się i nie trwóż 
bo smutek i samotność to taka straszna trwoga 
zabiorę cię w podróż 
pociągiem nadziei 
do Zagubinowa 
tam na nas czeka 
siostra Potęgowa 
jeszcze zdążymy 
nie jest za późno 
ubierz się w jedwabną suknię 
załóż wianek z polnych kwiatów 
zabiorę cię ze sobą , chodźże szybciej 
bo samemu dziwnie podróżować ... 

 

J.Ślazyk don Giuseppe 07.04.17.